เผยความหมาย ที่มาของกลอน ที่การะเกด ใช้ในละครเรื่อง บุพเพสันนิวาส ซึ่งเป็นกลอน เรื่อง กนกนคร ของกรมหมื่นพิทยาลงกรณ์ ภาษาซับซ้อน แต่ความหมายลึกล้ำ
หากใครที่ได้ชมละครเรื่อง บุพเพสันนิวาส เมื่อวันที่ 7 มีนาคม 2561 คงจะได้เห็นฉากที่ ออกญาโหราธิบดีชวนทุกคนแต่งโคลงกลอน ซึ่งจันทร์วาดเอง สามารถแต่งกลอนได้เพราะ จนออกญาโกษาธิบดีออกปากชม และจากนั้นจึงเป็นหมื่นสุนทรเทวาที่แต่งกลอนตาม ซึ่งการะเกดมองว่า ทั้งสองคนแต่งกลอนจีบกัน จนหมื่นเรืองหันมาและบอกให้การะเกดแต่งกลอนดูบ้าง แต่การะเกดบอกว่าแต่งกลอนไม่เป็น หมื่นสุนทรเทวาเห็นดังนั้นจึงพูดเหน็บว่า อย่างการะเกดคงแต่งกลอนไม่ได้ จนทำให้การะเกดโมโห และแต่งกลอนว่า
หาเดือนเพื่อนเถินเดินดิน คือนิลนัยนาหาตาย
เพ็ญเดือนเพื่อนดินสิ้นหา เพ็ญเดือนเลื่อนฟ้าหาง่าย
เดือนเดินแดนดินนิลพราย เดือนฉายเวหาสปราศนิล
ทั้งนี้ เฟซบุ๊ก หอสมุดพระราชวังสนามจันทร์ ได้ออกมาเปิดเผยว่า บทกลอนนี้มาจากเรื่อง กนกนคร ของกรมหมื่นพิทยาลงกรณ์ โดยมีการใช้คำซ้ำคือ “หา” “เดือน” และ “นิล” เพื่อให้เกิดความไพเราะ
ส่วนความหมายนั้นคือ ตัวกวีมีความฝังใจในตัวของนางกนกเรขา และเพื่อยกย่องนางกนกเรขา กวีจึงแต่งกลอนเพื่อบอกว่า พระจันทร์บนฟ้าสามารถพบเห็นได้ง่าย จนเกิดความจำเจเบื่อหน่าย และต้องเบือนหน้าหนี หากแต่เดือนบนดิน ซึ่งก็คือนางกนกเรขา เขากลับอยากเห็นใจแทบขาด แต่กลับไม่ได้พบ และถึงแม้ว่าจะมีพระจันทร์อยู่เป็นเพื่อนก็ไร้ความหมาย เพราะไม่งามประทับใจเท่ากับเดือนบนดินนั่นเอง
