เปิดใจ นุ่น ศิรพันธ์ กับบทบาท ผีอีแพง ในละคร บ่วง

ความรักจะแฮปปี้ถ้าไม่มีคำว่า "ตัวกู" (ภาพยนตร์บันเทิง)
ขอขอบคุณภาพประกอบจาก ช่อง 3

          ถูกพลิกคาแรกเตอร์มารับบทร้าย ทำเอาสาว นุ่น ศิรพันธ์ วัฒนจินดา ถึงกับถูกใจเป็นที่สุด สมกับที่รอคอยบทแรง ๆ หลากหลายอารมณ์แบบนี้มานาน คราวนี้ได้โอกาสแสดงความสามารถกับอีกหนึ่งบทบาทที่ท้าทาย เพราะไม่ได้เล่นแค่เป็นคนธรรมดาอย่างเดียว แต่ต้องเล่นเป็นผีร้ายที่มีความเคียดแค้น

  มาฟังกันสิว่าเธอมีการเตรียมพร้อมอย่างไรกับบท อีแพง?
          
          นุ่น ศิรพันธ์ : ต้องเตรียมพลังเพราะต้องใช้พลังค่อนข้างเยอะ แล้วเราก็อยากดีไซน์การเล่นของเราด้วยเพราะไม่อยากให้รู้สึกว่าตัวละครนี่เป็นเหมือนนางร้ายที่อยู่ ๆ ก็กรี๊ดหรือเกลียดนางเอกโดยไม่มีเหตุผล อยากให้มันปูพื้นฐานของความเป็นคนเยอะ ๆ

  เคยดูเวอร์ชั่นเก่าที่ หมู พิมพ์ผกา เสียงสมบุญเล่นด้วย?
         
          นุ่น ศิรพันธ์ : เคยดูตอนเด็ก จำได้ว่า พี่หมู เล่นน่ากลัวมาก แต่ในฐานะที่เราเป็นนักแสดงเราไม่สามารถไปลอกใครได้อยู่แล้ว ควรต้องมีทางของเราเอง สิ่งที่เราทำได้คือต้องอ่านบทศึกษาตัวละครและหาวิธีคิดที่ตัวละครจะแสดงออกมาให้เป็นคนมากที่สุด นุ่น อยากให้ อีแพงเป็นคนคนหนึ่งที่เหมือนสอนคนดูไปด้วย ถ้าเกิดคุณคิดแบบนี้มีทัศนคติแบบนี้คุณจะเป็นยังไงต่อไป

  เพราะบทของนุ่นเครียดมากและต้องทำสมาธิในกองถ่ายเลยไม่มีใครกล้ายุ่งด้วย?
  
          นุ่น ศิรพันธ์ : ไม่จริงเลย เรื่องนี้เป็นเรื่องที่นุ่นสนุกมากในกอง นุ่นเฮฮามาก แต่แค่เหนื่อยกับการทำงาน แต่เป็นละครที่เหมือนเราอยู่ตัวกับวิธีการทำงานแล้ว ปกติเวลาเล่นเครียด ๆ ขับรถกลับบ้านจะมีภาวะจิตตกหรือติดกับบทอยู่จนกลับบ้านไป แต่แค่เหนื่อยเพราะใช้พลังเยอะ ยิ่งเป็นผียิ่งใช้พลังเยอะมาก เล่นให้มีอิทธิฤทธิ์ เล่นให้มีความน่ากลัวมีความแค้นอยู่ข้างในมันยาก

  เรื่องนี้เห็นว่าเวลาแต่งหน้าเป็นผีใช้เวลานานมาก?
 
         นุ่น ศิรพันธ์ : นานมากค่ะ (ลากเสียงยาว) และมีแต่งเป็นสเต็ปด้วยนะ ตั้งแต่ 2 ชั่วโมง 3 ชั่วโมง แล้วแต่ผีในความบรรเจิดของ พี่ใหม่ (ภควัติ พนังคศิริ) ผู้กำกับฯ แต่ละเวอร์ชั่นอารมณ์ต่างกัน เป็นผีอยู่กับพระเอกก็จะมีอารมณ์เป็นเศร้าดูซอฟต์ แต่พอเข้ากับ พี่เหมียว ชไมพร จะเป็นผีแค้น เข้ากับเด็ก ๆ หรือกับ ริต้า (ศริริต้า เจนเซ่น) เป็นหลอกหลอน แล้วนุ่นต้องหาเจลลาตินที่ผิวเหมือนกาว และเอาแป้งทาเพื่อให้ผิวดูตก ๆ มันเจ็บมาก เวลาใครมาสะกิดนิดหนึ่งเหมือนดึงขนเราไปด้วยก็เจ็บ แต่ดีตอนที่ล้างออกง่ายหน่อยใช้น้ำอุ่นก็ออก เพียงแต่เวลาแห้งมันเจ็บ ก็ถือว่าเป็นการฝึกความอดทน คือเล่นอารมณ์ไม่ยากเท่ากับตอนที่เล่นเป็นผี เพราะเอ็ฟเฟ็กค์เยอะ ต้องใส่คอนแทคเลนส์ แล้วเวลาเล่นอารมณ์ ตาเราจะไม่ค่อยทนกับคอนแทคเลนส์ พอใส่ไปสักพักมันจะล้าหรือบางทีตัวตึงเอื้อมมือก็เจ็บ ก็สมใจแถมเล่นเป็นบ้าด้วยหลากอารมณ์ดี ถ้ามีบทแบบนี้อีกก็ชอบนะ เอาอีก ถ้ามีคนเห็นความสามารถเราก็อยากลองอีก เพราะเราอยู่ในวงการจะมีช่วงเวลาหนึ่ง เราก็อยากตักตวงเล่นอะไรที่หลากหลาย

  เป็นคนที่กลัวผี แต่มักได้เล่นหนังผีตลอด?

          นุ่น ศิรพันธ์ : เราไม่ลบหลู่ ไปไหนไหว้ตลอด และตอนเป็นผีไม่ดูหน้าตัวเองกลัวจำ เพราะมันน่ากลัวมาก กลัวจำภาพ เวลาเข้าห้องน้ำก็ไม่ส่องกระจก หรือไปถ่ายต่างจังหวัดให้เราไปยืนบนเนินในวัดและเป็นป่าช้าของจริง เราก็โวยวายถ้าไม่มีใครมายืนอยู่ตรงนี้ด้วย ไม่ยืนนะ ก็ต้องให้ทีมพร็อพไปหลบหลังต้นไม้ แล้วนุ่นจะพกพระชุดใหญ่ไปด้วย วันไหนลืมต้องกลับไปเอาเพราะเป็นคนจริงจังมาก

  มองผ่านความคิดของนุ่นในเรื่องของความรัก ความแค้น ความพยาบาท?

          นุ่น ศิรพันธ์ : เอาจริง ๆ นุ่นว่าเป็นเรื่องของตัวกูของกู บางทีเราคิดว่าเรารักเขา แต่จริง ๆ เรารักตัวเอง เราไปแค้นเขา ทุกอย่างเกิดเพราะมีตัวกูแค่นั้นเองเป็นจุดเริ่มต้น ถ้าไม่คิดว่ามีตัวเราเหมือนทุกสิ่งอย่างมันว่างเปล่าก็จะไม่มีอะไรให้ไปยึดเกาะยึดจับ ความรัก ความแค้น ก็ไม่มีที่ยึดจับ แค่เราปล่อยวางไม่ยึดติด เพราะเราเข้าใจหลักการ แต่ถามทำได้ไหม ทำได้บ้างไม่ได้บ้างส่วนใหญ่จะไม่ได้ ขนาดเราไปปฏิบัติธรรมมานะ เหมือนคนกำลังเริ่มเดินเริ่มศึกษา ค่อย ๆ เรียนรู้กันไปเพราะยังมีหลายสิ่งที่เราไม่รู้

  จากบทของอีแพงทำให้ย้อนกลับมามองตัวเอง?

          นุ่น ศิรพันธ์ : การมาเล่นเป็น อีแพง ทำให้เราเรียนรู้ไปด้วย เพราะทุกคำพูดมันสอนตัวเอง ทุกคำที่เราพูด "ฉันเกลียดแก ฉันจะจองเวรกับแกทุกชาติภพไป พอพูดเสร็จแล้วข้างในมันทุกข์มากเพราะทั้งรักทั้งแค้นไม่ปล่อยไปไหน ข้างในเราไม่สบายหรอกมันร้อนรุ่ม อารมณ์ทำให้จิตใจเรามีทั้งสุขและทุกข์นะ เหมือนนุ่นเล่นเรื่องนี้ได้สอนตัวเองไปด้วย บางทีมีอารมณ์โกรธใครก็ตามจะกลับมานึกถึงอีแพง ถ้าเคียดแค้นมากจะไม่มีความสุข

  เรียกว่าเข้าใจในเรื่องของความรักมากขึ้น

         นุ่น ศิรพันธ์ : ความรักเป็นเรื่องของการไม่ยึดติดกับใด ๆ เป็นสิ่งที่สบายที่สุด เมื่อก่อนนุ่นจะยึดติด ความรักเราต้องดีไม่มีการเปลี่ยนแปลง ความรักเราจะยังคงอยู่ แต่พอเราโตขึ้นเราจะรู้ว่าถ้าวันหนึ่งไม่ใช่หรือไปกันไม่ได้จริง ๆ ทุกสิ่งทุกอย่างในโลกต้องมีการเปลี่ยนแปลงอยู่แล้ว เราต้องเข้าใจธรรมชาติของทุกอย่าง เราอาจจะเสียใจ ซึ่งแต่ละคนเสียใจไม่เท่ากัน ถ้าคนที่ไม่เข้าใจธรรมชาติของการเปลี่ยนแปลงอาจจะเสียใจทั้งชีวิตก็ได้ แต่คนผ่านกระบวนการเรียนรู้และเข้าใจมันจริง ๆ ไม่ยึดติดจะชิลล์เลย ฉะนั้นรักสบาย ๆ ไปเรื่อย ๆ อย่าไปคาดหวังอะไรมาก เราจะได้ไม่เสียใจ พอไม่เสียใจก็ไม่คิดแค้นใคร และถ้าเรารักจนแบบไม่ลืมหูลืมตารักด้วยอารมณ์มาก ๆ สุดท้ายเราจะมีความสุขไหม อยากให้ดูอีแพงเป็นตัวอย่าง รักในทางที่ไม่ดีไม่ถูกต้อง ทำให้เรามีความสุขหรือเปล่า ก็เปล่า บางทีได้เห็นเป็นข้อคิดเล็ก ๆ แล้วเอามาใช้ในชีวิตประจำวันได้แค่นั้นนุ่นถือว่าขอบคุณแล้วที่ดูละครเรื่องนี้แล้วได้ข้อคิดไปด้วย